Dromerigheden

En laat ik nou twee kinderen hebben waarvan de oudste het geluk heeft "het dromerigheidsgen" te hebben geërft, en  de jongste mijn creativiteit.( hoezo eigendunk :-)))  Mijn oudste zoon had een piksplinternieuwe Iphone gekocht ( waarde 600 euro) hij kwam samen met collega's op het idee wat te gaan eten bij Mac Donalds. En hij laadt zijn dienblad vol met allerlei junkfood, daarbij af en toe verguld naar zijn mooie telefoon kijkend. Op de terugweg voelt ie langs zijn kleren, o jee, wáár is mijn I-phone ?? samen met collega's terug naar de Mac, en nee geen I-phone. Een bijdehandte collega zegt "zal ik je eens bellen", dus die belt het nummer, klinkt er uit de afvalbak ppppppppprrrrt..... pppppprr......

Je kunt kunt er wel lacherig over doen, en een mening hebben over mensen die zo zijn. Maar ik zie het zo;  Mensen die heel accuraat en secuur zijn (veelal boekhouders) zijn vaak erg van de regeltjes, en geen "Out of the box denkers" geen echte vernieuwers over het algemeen.

Creatieve geesten  daarentegen zijn doorgaans chaotisch en nogal ongestructureerd maar bruisen vaak van de ideeën, en omdat hun hoofd vaak met veel dingen tegelijk bezig is, komen ze nogal afwezig en dromerig over. Elk voordeel heb zijn nadeel en andersom. Ik ken een kunstenaar/ fotograaf die zo chaotisch kan zijn, dat  hij vaak niet eens meer weet waar hij de dagen voorafgaand aan vandaag allemaal is geweest en heeft gedaan. Hij schrijft daarom nu veel op om enige structuur te scheppen, en overzicht te houden omdat ie met zoveel dingen tegelijk bezig is.

Ik weet wat jullie denken, dat is een mooi excuus om je dromerigheid en geblunder te verklaren, je geeft er gewoon een interessante slinger aan, "Ik ben een creatieve geest, dus vandaar dat ik soms doe zoals ik kan doen". Daar kun je mee aan komen, :-)))))